Geschiedenis

De naam Amersfoort komt als eerste voor in een oorkonde uit 1028. Daarin wordt gesproken over ‘Amersfoirde’. De stad is dan een kleine nederzetting bij een doorwaadbare plaats (voirde) door rivier de Eem (vroeger de Amer).

Steeds meer ambachts- en kooplieden vestigden zich rond deze plaats. Op 12 juni 1259 krijgt Amersfoort stadsrechten en een eigen bestuur.

Het stadsgebied wordt rond 1300 beschermd door een stenen muur met land- en waterpoorten. Van deze eerste ommuring is alleen nog een restant van de Kamperbinnenpoort overgebleven. In de 14e eeuw is de welvaart zo hoog, dat het inwonersaantal flink groeit. Er wordt een tweede muur gebouwd. Op de fundamenten van de oude muur komen huizen, de zogeheten Muurhuizen die nog steeds in de binnenstad staan.

In de middeleeuwen groeit Amersfoort uit tot een echte stad. De economische bloei wordt versterkt door de komst van veel pelgrims, die worden aangetrokken door het Mariabeeldje dat in 1445 in Amersfoort is gevonden. Met het geld dat de pelgrims inbrengen wordt het icoon van Amersfoort, de Onze Lieve Vrouwetoren gebouwd.

Amersfoort is nu een echte monumentenstad met zo’n 380 rijksmonumenten, 275 gemeentelijke monumenten en 16 gemeentelijke stadsgezichten. In 1984 is de historische binnenstad door het rijk aangewezen als beschermd stadsgezicht.

Het meest bekende en in het oog springende monument is de bijna 100 meter tellende Onze Lieve Vrouwetoren. De Koppelpoort is ook niet weg te denken uit het stadsgezicht van Amersfoort. Deze goed bewaarde land- en waterpoort uit 1400 is een onderdeel van de
voormalige stadsmuur. Nationaal Monument Kamp Amersfoort was vermoedelijk het grootste concentratiekamp in de Tweede Wereldoorlog in Nederland.